🤔WYJAŚNIEŃ CZAS🤔

Witam wszystkich w kolejnym poście na naszym blogu Rozkwit Awatarii!

Zapewne wielu z Was zainteresowała lub nawet zaniepokoiła dość długa przerwa w stawianiu postów na naszego bloga. Dzisiejszy post więc nie będzie o stylizacjach na Awatarii lub nowościach związanych z dramami lub minionym eventem, a zamieszczone będą wyjaśnienia z mojej strony na temat zauważalnej przerwy na naszym blogu. 

Teraz, gdy piszę tego posta, przewija się przez moją głowę wiele myśli na temat tego, co tu napisać, jak wytłumaczyć Wam moją przerwę. Myślę, że najlepiej zacząć od serca i wystawienia pewnego rachunku sumienia i przemyśleń. 

Gdy pojawiła się idea założenia nowego bloga oraz odnowienia popularności gry Awatarii, ucieszyłem się, w końcu zawsze jedynie czytałem blogi znanych twórców z Awatarii, sam tego jednak nie robiłem. Gdy przyszła ta chwila, gdzie mogłem spróbować swoich sił w blogowaniu, byłem lekko zdenerwowany, czy sobie poradzę, jak będę przyjęty, czy spodobają się Wam moje posty. Zadawałem nawet pytania Midorme ze względu na to, że jest w tej branży doświadczona, czy dobrze piszę, czy jestem w stanie zaciekawić czytelników i ich przyciągnąć. Poszedł pierwszy post - powitalny, co chwilę sprawdzałem statystyki bloga, czy są zamieszczone komentarze, reakcje. Z każdą dodaną reakcją pod moim postem nuciłem w myślach piosenkę Lady Gagi pt. "Paparazzi" (dokładniej: I'm your biggest fan, I'll follow you until you love me). Ekscytacja ta była z pewnością spowodowana w dużej mierze chęcią odnalezienia się w nowym środowisku, jak i obawą przed krytyką, jako osoba, która zaczyna przygodę z pisaniem. Na początku bloga wypełniała mnie wielka motywacja, samospełnienie, jak i mobilizacja i chęć pisania kolejnych postów. Wszystko to jednak zaczęło zmierzać ku kresowi... Wraz ze zwiększoną presją w szkole ze względu na naukę, chęci zaczęły mnie odchodzić - cóż się dziwić, dużo nauki nie sprzyja wolnemu czasu. Pisałem coraz mniej jak można zauważyć. Oczywiście sytuacja ta ma też dobre strony, ze względu na tą przerwę od bloga, odkryłem na nowo moją miłość i pasję do śpiewu i muzyki, zacząłem i zaczynam powoli wdrażać się w jej świat - odkąd pamiętam moim marzeniem było zostać piosenkarzem. Wróćmy jednak do tematu. W moim odczuciu na Awatarii zaczęło znów robić się nudno, z przerwą na event. Ze względu na to nie miałem już nawet chęci do pisania o Awatarii, jednak do blogowania ta chęć wciąż została. Pewnego dnia napisałem do Midorme w tej sprawie. Zaproponowałem jej pewną koncepcję. Otóż, skoro Awataria zaczęła mnie nudzić, a pisanie o niej wypalać, to mógłbym zacząć nową serię z inną grą, choćby z The Sims 4. Doskonale wiem, że blog ten, jak sama nazwa wskazuje, jest o Awatarii, jednakże może warto zmienić częściowo horyzonty i kierunek działania? 

Moją propozycją więc jest to, bym od swojej strony zmienił kierunek działania. Na blogu pojawiały by się z mojej strony posty, dotyczące Simsów, jednak nie zwykłe rozgrywki, "vlogi", a może opowieści...? Kto wie? Oprócz tego, również myślałem nad stworzeniem na blogu strefy wolnych myśli. W postach bralibyśmy na celownik, przypuśćmy dany program telewizyjny, lub piosenkę danego artysty i analizowali go. Oczywiście muszę tu zaznaczyć iż posty nie pojawiałyby się tak często, tj. parę razy na tydzień, a raz na tydzień lub na dwa tygodnie. Wracając do propozycji, w dużej mierze zależy to od Was, czy spodobałaby się Wam owa koncepcja, gdyż to Wasz głos jest najważniejszy, to wy czytacie tego bloga i wy powinniście być zadowoleni z niego w dużej mierze. Jak mówi słynne: przysłowie pan każe, sługa musi.

Zostawiam Was zatem z namysłem nad ową ofertą. Bardzo mile widziane są komentarze na ten temat pod tym postem.

Na koniec chciałbym bardzo gorąco Was przeprosić za tak długą przerwę, którą pozwoliłem sobie zrobić. Przepraszam, że tak długo nie wyjaśniałem Wam niczego. Liczę na zrozumienie i współpracę. Pragnąłbym, już na pewno, na sam koniec zaznaczyć, iż to nie jest koniec mojej historii pisania na tym blogu, a być może początek...? 

Zatem pozdrawiam Was bardzo serdecznie, widzimy się w następnym poście, być może z nowej serii?

⁓Cytat dnia⁓

Juliusz Słowacki - "Hymn"

Smutno mi, Boże! Dla mnie na zachodzie

Rozlałeś tęczę blasków promienistą;

Przede mną gasisz w lazurowej wodzie

Gwiazdę ognistą…

5

Choć mi tak niebo Ty złocisz i morze,

Smutno mi, Boże!

Jak puste kłosy z podniesioną głową,

Stoję rozkoszy próżen i dosytu…

Dla obcych ludzi mam twarz jednakową,

10

Ciszę błękitu.

Ale przed Tobą głąb serca otworzę:

Smutno mi, Boże!

Dziecko, Matka, Przemijanie, Słońce

Jako na matki odejście się żali

Mała dziecina, tak ja płaczu bliski,

15

Patrząc na słońce, co mi rzuca z fali

Ostatnie błyski,

Choć wiem, że jutro błyśnie nowe zorze,

Smutno mi, Boże! 

Pielgrzym

Dzisiaj na wielkiem morzu obłąkany,

20

Sto mil od brzegu i sto mil przed brzegiem,

Widziałem lotne w powietrzu bociany

Długim szeregiem.

Żem je znał kiedyś na polskim ugorze,

Smutno mi, Boże!

25

Żem często dumał nad mogiłą ludzi,

Żem nie znał prawie rodzinnego domu,

Żem był jak pielgrzym, co się w drodze trudzi

Przy blaskach gromu,

Grób

Że nie wiem, gdzie się w mogiłę położę,

30

Smutno mi, Boże! 

Ty będziesz widział moje białe kości,

W straż nieoddane kolumnowym czołom;

Alem jest jako człowiek, co zazdrości

Mogił… popiołom.

35

Więc, że nieznane gotujesz mi łoże,

Smutno mi, Boże! 

Dziecko, Modlitwa

Kazano w kraju niewinnej dziecinie

Modlić się za mnie co dzień; a ja przecie

Wiem, że mój okręt nie do kraju płynie,

40

Płynąc po świecie.

Więc, że modlitwa dziecka nic nie może,

Smutno mi, Boże!

Przemijanie

Na tęczę blasków, którą tak ogromnie

Anieli twoi w niebie rozpostarli,

45

Nowi gdzieś ludzie w sto lat będą po mnie

Patrzący — marli.

Nim się przed moją nicością ukorzę,

Smutno mi, Boże!